Jadwiga Barańska to bez wątpienia ikona polskiej kinematografii. Zagrała w takich filmach jak “Hrabina Cosel”, “Trędowata”, “Chopin. Pragnienie miłości”, ale prawdziwą sławę i sympatię widzów przyniosła jej rola w filmie “Noce i dnie”. Dziś aktorka kończy 88 lat! Z tej okazji przypominamy najważniejsze wydarzenia z jej życia.
Przez trudy do gwiazd
Jadwiga Barańska urodziła się 21 października 1935 roku w Łodzi. W swoim rodzinnym mieście ukończyła słynną „Filmówkę”. Droga do spełnienia marzenia o byciu aktorką nie była jednak usłana różami. Gdyby nie ambicja i upór w dążeniu do celu, być może nigdy nie zobaczylibyśmy Pani Jadwigi na ekranie. A to wszystko za sprawą jej przyszłego męża!
Gdy 17-letnia Jadwiga pojawiła się na egzaminie do szkoły filmowej, w komisji zasiadał m.in. starszy od niej o sześć lat Jerzy Antczak, pracujący wówczas jako asystent na uczelni. To on przekonał pozostałych członków komisji, że ta kandydatka nie nadaję się na aktorkę, i nie może zostać przyjęta na studia.
Po wielu latach Jerzy Antczak przyznawał w wywiadach, że Pani Jadwiga wydawała mu się wówczas mało urodziwą i niezdolną dziewczyną, nienadającą się kompletnie do zawodu aktorki. Na szczęście Pani Jadwiga się nie poddała, szkoliła swój warsztat i po roku ponownie przystąpiła do egzaminów. Tym razem zdała je z wyróżnieniem i tak stała się częścią polskiej kinematografii.
Miłość życia
Okazuje się, że los bywa przekorny. Po jakimś czasie Jerzy Antczak dostrzegł niesamowity talent i wdzięk w debiutującej aktorce. W 1956 roku Jadwiga Barańska stanęła na ślubnym kobiercu z człowiekiem, który nie dopuścił jej do szkoły filmowej i do dziś tworzą jeden z najbardziej zgodnych i najdłuższych stażem związek w polskim show-biznesie. Owocem ich miłości jest syn Mikołaj (ur.1964).
Razem w życiu, razem na planie
Relacje między Jerzym Antczakiem i Jadwigą Barańską układały się świetnie nie tylko w domowym zaciszu, ale również na planie filmowym. Jak mało kto, potrafili współpracować ze sobą na płaszczyźnie prywatnej i zawodowej, nic więc dziwnego, że reżyser angażował ukochaną w swoich produkcjach. Pierw zaproponował jej rolę w filmie „Hrabina Cosel” a kilka lat później obsadził żonę w głównej roli w filmie „Noce i dnie”, który uchodzi za arcydzieło polskiej kinematografii. Ekranizacja powieści Marii Dąbrowskiej była nominowana do Oscara i do dziś jest chętnie oglądana przez kolejne pokolenia.
Rola życia
Jadwiga Barańska ze względu na swoją arystokratyczną urodę i usposobienie była obsadzana w roli dam i pań z dobrego domu. Tak było w przypadku filmu „Hrabina Cosel” z 1968 roku i „Trędowata” z 1976 roku. Najważniejszą rolą w jej życiu pozostanie jednak rola Barbary Niechcic z „Nocy i dni” z roku 1975 roku.
Barbara Niechcic to kobieta, która po przeżyciu zawodu miłosnego wychodzi za mąż za Bogumiła Niechcica i zamieszkuje w prowadzonym przez niego majątku. Przez całe życie wspomina swą dawną miłość. Jest postacią kontrastową – z jednej strony ambitna, odważna, wykształcona, nie boi się mówić co myśli, a z drugiej spełnia wszystkie narzucone role społeczne, jest przykładną matką, gospodynią, żoną. Barbara jest również osobą refleksyjną, wrażliwą, ale też wybuchową. Niejednoznaczność i autentyczność tej postaci podbiła serca widzów a Pani Jadwidze przyniosła popularność i szereg nagród.
Film okazał się hitem, zagrała w nim plejada najlepszych polskich aktorów. W męża Barbary – Bogumiła wcielił się Jerzy Bińczycki. Na ekranie obok Jadwigi Barańskiej mogliśmy także zobaczyć m.in. Stanisławę Celińską, Anne Nehrebecką, Jerzego Kamasa, Karola Strasburgera, Elżbietę Starostecką, Ryszardę Hanin.
Życie za wielką wodą
Pod koniec lat 70-tych, po wielkim sukcesie filmu “Noce i dnie” Jadwiga Barańska i Jerzy Antczak wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych. Reżyser został wówczas wykładowcą i nauczał przyszłych adeptów sztuki filmowej. Małżeństwo regularnie odwiedzało ojczyznę. W latach 90. przebywając w Polsce Jerzy Antczak zrealizował filmy: “Dama Kameliowa” i “Chopin. Pragnienie miłości” oraz dwa przedstawienia teatru TV: „Cezar i Pompejusz” oraz „Ścieżki chwały”. W realizacji tych dzieł udział brała również Pani Jadwiga – współtworzyła scenariusze a w filmie opowiadającym o życiu Chopina zagrała jego matkę.
Razem naprzeciw chorobie
Ostatnie miesiące dla Pani Jadwigi i Pana Jerzego nie były zbyt łaskawe. W sierpniu media obiegła informacja o złym stanie zdrowia aktorki. Artystka ma problemy ze wzrokiem, wykryto u niej schorzenie rogówki lewego oka, które po jakimś czasie przeniosło się na drugie oko. Zły czas nie opuszczał aktorki, niedługo potem na skutek niefortunnego upadku artystka złamała biodro. Do tego doszły stany depresyjne, aktorka była załamana tym, co jej się przytrafiło, odmawiała przyjęcia pomocy i hospitalizacji. Zmartwiony Jerzy Antczak na bieżąco relacjonował w mediach społecznościowych przebieg choroby żony i apelował o pomoc:
Kochani Przyjaciele, błagamy wysyłajcie modlitwy i dobre wibracje, aby przywróciły Jadzi spokój myśli i pragnienie istnienia – tak pisał Pan Jerzy na swoim Facebooku
Na szczęście kilka dni później sytuacja się poprawiła, Pani Jadwiga odzyskała chęci do walki z chorobą, a Pan Jerzy dziękował wszystkim za dobre słowa:
Kochani, nie mamy najmniejszej watpliwosci, że tą gwałtowną metamorfoze, niemal cud, sprawiły Wasze modlitwy i wysiew miłości!!!
Pani Jadwidze ślemy moc urodzinowych serdeczności i życzymy oczywiście dużo zdrowia. Fanom tego artystycznego małżeństwa polecamy książki autobiograficzne Jerzego Antczaka: “Noce i dnie mojego życia” (2009) oraz “Jak ja ich kochałem” (2020).
Jadwiga Barańska urodziła się 21.10.1935 roku w Łodzi. W 1958 roku ukończyła łódzką “Filmówkę”. Sławę przyniosła jej rola Barbary Niechcic w filmie “Noce i dnie”. Zagrała również w takich filmach jak “Hrabina Cosel”, “Trędowata”, “Chopin. Pragnienie miłości”. Prywatnie jest żoną reżysera Jerzego Antczaka.
